خدايا...

خواستم بگويم تنهايم ،

اما نگاه خندانت مرا شرمگين کرد ؛

چه کسي بهتر از تو ...؟

........همراهان عزیز اگه دوست داشتید در این قسمت درد ودل کنید.....

به قولی هر چه می خواهد دل تنگ بگو.....!

 

تو

حبه حبه

خوشه خوشه

اشک را ب گونه هایت

شراب میکنی..........

حسین جان!

تو با سه بار نام آتشین خود

چقدر دل کباب میکنی!

حسین.....

السلام علیک یا ابابدالله.........

عید نوروز، عید تجدید خاطره های بزرگ، فخر فروش جشن های جهان و تجدید خویشاوندی انسان با طبیعت است.

دکتر شریعتی در کتاب «کویر» خود در وصف نوروز می نویسد: سخن تازه از نوروز گفتن دشوار است. نوروز یک جشن ملی است، جشن ملی را همه می شناسند که چیست نوروز هر ساله برپا می شود و هر ساله از آن سخن می رود. بسیار گفته اند و بسیار شنیده اید پس به تکرار نیازی نیست؟ چرا هست. مگر نوروز را خود مکرر نمی کنید؟ پس سخن از نوروز را نیز مکرر بشنوید. در علم و و ادب تکرار ملال آور است و بیهوده «عقل» تکرار را نمی پسندد: اما «احساس» تکرار را دوست دارد، طبیعت تکرار را دوست دارد، جامعه به تکرار نیازمند است و طبیعت را از تکرار ساخته اند: جامعه با تکرار نیرومند می شود، احساس با تکرار جان می گیرد و نوروز داستان زیبایی است که در آن طبیعت، احساس، و جامعه هر سه دست اندرکارند.

خداوندا.....
تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم.....
مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را ،مبادا گم کنم اهداف زیبا را ،
دلم بین امید و ناامیدی میزند پرسه ، میکند فریاد، میشود خسته.....
مرا تنها  نگذاری...!

آدمهای ساده را دوست دارم...

همان ها که بدی هیچ کس را باورندارند.

همان ها که برای همه لبخند دارند.

همان ها که همیشه هستند،
برای همه هستند.
آدمهای ساده را
باید مثل یک تابلوی نقاشی
ساعتها تماشا کرد؛
عمرشان کوتاهاست.
بسکه هر کسی از راه می رسد
یا ازشان سوءاستفاده می کند یا زمینشان میزند...
یا درس ساده نبودن بهشان می دهد.
آدم های ساده را دوست دارم.
بوی ناب
“آدم” می دهند!

چند سالی است حوالی 25 بهمن ( 14 فوریه ) که می شود ، هیاهو و هیجان را می بینیم .

 از هر بچه مدرسه ای که در مورد ولنتاین سوال کنی می داند که در قرن سوم میلادی که مطابق می شود با اوایل امپراتوری ساسانی در ایران در روم باستان فرمانروایی بوده است به نام کلودیوس دوم . کلودیوس عقاید عجیبی داشته است از جمله این که سربازی خوب خواهد جنگید که مجرد باشد .

از این رو ازدواج را برای سربازان امپراتوری دوم غدقن می کند . کلودیوس به قدری بی رحم و فرمانش به اندازه ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت .

اما کشیشی به نام ولنتیوس ( ولنتاین ) مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می کرد . کلودیوس دوم از این جریان با خبر می شود و دستور می دهد که ولنتیوس را به زندان بیندازند و سر انجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق ، با قلبی عاشق اعدام می شود .

بنابر این او را به عنوان فدایی راه عشق می دانند و از آن زمان نهاد و سمبلی می شود برای عشق !

اما کمتر کسی است که بداند در ایران باستان ، نه چون رومیان از سه قرن پس از میلاد ، که از بیست قرن پیش از میلاد ، روزی موسوم به روز عشق بوده است . !

 این روز " سپندارمذگان " یا " اسفندارمذگان " نام داشته است .

فلسفه بزرگداشت این روز به عنوان " روز عشق " به این صورت بوده که در ایران باستان هر ماه را سی روز حساب می کردند و علاوه بر اینکه ماه ها اسم داشتند ، روزهای ماه نیز یک اسم داشتند .

روز اول " روز اهورمزدا " ، روز دوم " روز بهمن ( سلامت و اندیشه ) " که نخستین صفت خداوند است . روز سوم اردیبهشت یعنی ( بهترین راستی و پاکی ) که باز از صفت خداوند است . روز چهارم شهریور یعنی " شاهی و فرمانروایی آرمانی " که خاص خداوند است و روز پنجم " سپندارمذ " بوده است .

سپندارمذ لقب ملی زمین است ...یعنی گستراننده ، مقدس ، فروتن . زمین نماد عشق است چون با فروتنی ، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد . زشت و زیبا را به یک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد . به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به عنوان نماد عشق می پنداشتند . در هر ماه ، یک بار ، نام روز و ماه یکی می شده است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می شد جشنی ترتیب می دادند . روز پنجمین هر ماه اسفندارمذ نام داشت که در ماه دوازدهم سال که ان هم اسفندارمذ نام داشت ، جشنی با همین عنوان می گرفتند .

 سپندارمذگان جشن زمین و گرامی داشت عشق است که هر دو در کنار هم معنا پیدا می کردند . در این روز زنان به شوهران خود با محبت هدیه می دادند . مردان نیز زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده به آنها هدیه می دادند . ملت ایران از جمله ملت هایی است که زندگی اش با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته است ، به مناسبت های گونان جشن می گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می گذرانده اند . این جشن ها نشان دهنده فرهنگ ، نحوه زندگی ، خلق و خوی ، فلسفه حیات و کلا جهان بینی ایرانیان باستان است . از آنجایی که ما با فرهنگ باستانی خود کمتر آشناییم شکوه و زیبایی این فرهنگ با ما بیگانه شده است .

شاید هنوز دیر نشده باشد که روز عشق را از 25 بهمن ( valentine ) به 29 بهمن ( سپندارمذگان ایرانیان باستان ) منتقل کنیم .

باز باران بارید....

خیس شد خاطره ها....

مرحبا....مرحبا بر دل ابری هوا...!

هر کجا هستی باش....

آسمانت آبی و بارانی

و تمام دلت از غصه ی دنیا خالی.....

ما از الست طایفه‌ای سینه خسته‌ایم
 
ما بچه‌های مادر پهلو شکسته‌ایم
 
امروز اگر سینه و زنجیر می‌زنیم
 
فردا به عشق فاطمه شمشیر می‌زنیم
 
 ما را نبی قبیله سلمان خطاب کرد
 
 روی غرور و غیرت ما هم حساب کرد
 
 از ما بترس، طایفه ای پر اراده‌ایم
 
ما مثل کوه پشت علی ایستاده‌ایم
 
... لبیک یا خامنه ای

امروز روزی مهم و سرنوشت ساز برای جمهوری اسلامی ایران بود،

با این همه گرانی ومشکلات اقتصادی که مردم دارند دشمن شاد کن نیستند و پای بیعت خود با امام ایستاده اند!

 ای سیاست داران دنیا ایران  و مردمانش را با هیچ کجا قیاس نکید اینجا کسی دارد به نام سید علی که با یک سخنرانی می تواند همه چیز را متغییر کند و همچنین مردم برای فرزند زهرا جان خود را می دهند!

ای سیاست مداران دنیا بدانید که ایران کوفه نیست...!

ای سیاست مداران دنیا بدانید که مردم ایران اگر هم در سختی و مشقت باشند امام خود را تنها نمی گذارند...!

لبیـــــــــــــک یا امـــــــــــام خامنــــــــــــه ای

این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست
این خاک چه زیباست ولی خاک وطن نیست

آن دختـــــــــــر چشم آبی گیسوی طلایی
طناز سیه چشــــــــــم چو معشوقه من نیست

آن کشور نو آن وطــــن دانش و صنعت
هرگز به دل انگیــــــــــزی ایران کهن نیست

در مشهد و یزد و قم و سمنان و لرستان
لطفی است که در کلگری و نیس و پکن نیست

در دامن بحر خزر و ساحل گیلان
موجی است که در ساحل دریای عدن نیست

در پیکر گلهای دلاویز شمیران
عطری است که در نافه ی آهوی ختن نیست

آواره ام و خسته و سرگشته و حیران
هرجا که روم هیچ کجا خانه من نیست

آوارگی وخانه به دوشی چه بلایست
دردی است که همتاش در این دیر کهن نیست

من بهر که خوانم غزل سعدی و حافظ
در شهر غریبی که در او فهم سخن نیست

هرکس که زند طعنه به ایرانی و ایران
بی شبه که مغزش به سر و روح به تن نیست

پاریس قشنگ است ولی نیست چوتهران
لندن به دلاویزی شیراز کهن نیست

هر چند که سرسبز بود دامنه آلپ
چون دامن البرز پر از چین وشکن نیست

این کوه بلند است ولی نیست دماوند
این رود چه زیباست ولی رود تجن نیست

این شهرعظیم است ولی شهرغریب است
این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست

فجرآزادی....!

خوش آمدی ....که آمدنت،

شرنگ مرگ به کام شاهان ریخت،

سلطه را به قبرستان سلطنت‏سپرد،

کنگره‏های قصر استکبار را فروریخت.

دهه فجرمبارک
 

مولای من! ای كاش آن اوایل كه زبان گشودم، نزدیكانم مرا به گفتن یا مهدی وا می‌داشتند.

ای كاش مهد كودكم، مهد، آشنایی با تو بود.

كاشكی در كلاس اول دبستان، آموزگارم الفبای عشق تو را برایم هجی می‌كرد و نام زیبای تو را سر مشق دفترچة تكلیفم قرار می‌داد.

آقای من! از كجا آغاز كنم؟ از خود بگویم یا از دیگران؟ از نسل‌های گذشته بگویم یا از نسل امروز؟

از دوستان شكوه كنم یا از دشمنان؟ از آنانی بگویم كه خاطر شریف تو را می‌آزارند?

ازآنها كه دستان پدرانه و مهربانت را خون ریز معرفی می‌‌كنند؟

از آنها كه چنان برق شمشیرت را به رخ می‌كشند كه حتی دوستانت را از ظهورت می‌ترسانند؟

می‌خواهم به سوی تو برگردم....یقین دارم برگذشته‌های پر از غفلتم، كریمانه چشم می‌پوشی؛

می‌دانم توبه‌ام را قبول می‌كنی و با آغوش باز مرا می‌پذیری.

من از تو گریزان بودم؛ اما تو هم چون پدری مهربان، دورادور مرا زیر نظر داشتی...

العفو... العفو.... .

(برگرفته از كتاب آشتی با امام عصر «هراتی»)

دست به دامن خدا که میشوم....

چیزی آهسته درون من به صدا میاید که ...

نترس........!

از باختن تا ساختن دوباره فاصله ای نیست ....!

آقـای ِ شهـردار!
بـگوییـد
ایـن قـدرعـوض نکـننـد
رنـگ و روی ِ ایـن شـهرِ لـعنتـی را ...
ایـن پیـاده رو هـا ...
میـدان هـا ...
رنـگ و روی ِ دیـوار هـا ...
                                        /خـاطراتـم/

 دارنـد از بیـن می رونـد!

در جواب اون‌هایی که تا کمی بهشون فشار میاد از خدا شکایت می‌کنند :

گنجشك به خدا گفت: لانه كوچكی داشتم آرامگاه خستگیم و سرپناه بی كسیم بود طوفان تو آن را از من گرفت كجای دنیای تو را گرفته بودم؟؟؟

خدا گفت: ماری در راه لانه ات بود تو خواب بودی باد را گفتم لانه ات را ویران كند!! تا تو از خطر ایمن بمانی...

السلام علی اامهدی
منتظران مهدی

آنان که به این جمعه ها دل خوش کردند...

جمعه دیگری در راه است...
آیا تلاشی کردید برای آمدنش در این جمعه
آیا تلاشی کردید که حال منتظر به ثمر رسیدنش باشید؟

چه تلاش کردید چه نکردید

یادتان باشد
این جمعه را از دست ندهید

می گویند ماهی رو هر وقت از آب بگیری...